Ziołoleczenie hipotonii cz. I

Leczenie ziołami, a więc wykorzystanie naturalnych substancji o właściwościach leczniczych zawartych w liściach, kwiatach, owocach i korzeniach, znane jest już od pokoleń. Zioła, odpowiednio zastosowane, stymulują i regulują własne siły lecznicze organizmu. Wiedza ta, przekazywana z pokolenia na pokolenie, ma także i dziś szerokie zastosowanie.

Wiemy już, że przy skurczu mięśnia sercowego krew zostaje wyrzucona z serca do elastycznych naczyń krwionośnych. W naczyniach panuje ciśnienie, które osiąga najwyższą wartość przy skurczu i najniższą przy rozkurczu serca. Ciśnienie krwi jest uwarunkowane elastycznością i odpornością naczyń krwionośnych. Jednak bezpośredni wpływ na ciśnienie krwi ma ilość krwi, którą serce wyrzuca przy swoim skurczu do krwioobiegu, w zależności od siły skurczu serca i częstotliwości jego uderzenia.

Mówiąc o hipotonii w sensie niedociśnienia tętniczego mamy na myśli dysproporcję między przepływającą krwią w naczyniach a objętością krwi krążącej, co przejawia się w niskim napięciu naczyń krwionośnych, wywołanym bądź przez zmniejszony opór naczyniowy, bądź niewystarczającą bezwzględną objętość krwi, bądź zmniejszony powrót krwi do serca, bądź też zredukowaną funkcję pompowania serca. W przeciwieństwie do normalnego ciśnienia krwi, które zgodnie z definicją WHO wynosi 120/80 mm Hg (milimetrów słupa rtęci) i gwarantuje wystarczające zaopatrzenie organów wewnętrznych w tlen i glukozę, występują przy spadku ciśnienia krwi poniżej 100/60 mm Hg takie objawy jak zawroty głowy i skłonność do kolapsu, bladość, gwiazdy w oczach, brak koncentracji i podniesienie się tętna. Szczególnie zawroty głowy zaraz po wstaniu albo przyspieszony puls oraz skłonność do omdleń mogą być objawem niskiego ciśnienia krwi.

Hipotonia, w przeciwieństwie do nadciśnienia tętniczego, jest słabo zbadana i zajmuje niewiele miejsca w piśmiennictwie dotyczącym ciśnienia krwi, jego regulacji i związanych z nim zespołów chorobowych. Dlatego też bywa często lekceważona, choć nie jest zjawiskiem rzadko spotykanym. Najnowsze badania wskazują na rosnące ryzyko niewydolności serca i udaru mózgu spowodowane przez zbyt niskie ciśnienie. Co dokładnie przyczynia się do niskiego ciśnienia krwi, jest trudno wykryć. Przypuszcza się, że wielki wpływ mają na to predyspozycje genetyczne, starość, styl życia, choroby, leki itp. Przy rozważaniu kwestii za niskiego ciśnienia krwi rozróżnić trzeba dwie formy hipotonii, mianowicie esencjonalną, której przyczyna nie jest jasna, i wtórną, będącą skutkiem innej choroby, takiej jak niedoczynność tarczycy, infekcje, choroby serca lub niewydolność żylna, lub będącej skutkiem przyjmowanych leków.

W literaturze fachowej mówi się o hipotonii ortostatycznej podczas wstawania z łóżka lub przy zmianie pozycji ciała z poziomej do pionowej, wskutek czego krew spływa do nóg i głowa jest niedokrwiona. Często występuje niedociśnienie w pierwszych miesiącach ciąży, ponieważ krwioobieg jest mocno przeciążony przez wzrost łożyska i płodu.

Nie ma zgody co do szkodliwości zbyt niskiego ciśnienia. Niemniej jednak eksperci sugerują, że stale utrzymujące się za niskie ciśnienie krwi może mieć niekorzystny wpływ na krzepliwość krwi, ściany naczyń krwionośnych i na funkcjonowanie nerek.

DIAGNOSTYKA

Do podstawowej diagnostyki hipotonii należy mierzenie ciśnienia krwi, EKG i badanie funkcjonalne, jak test Schellonga, w czasie którego chory przebywa przez 10 minut w pozycji leżącej, a następnie przez 10 minut w pozycji stojącej. Co minutę dokonywane są pomiary ciśnienia tętniczego oraz tętna. W przebiegu niedociśnienia ortostatycznego w trakcie testu Schellonga stwierdza się zmniejszenie skurczowego ciśnienia tętniczego o ponad 20 mmHg, różne zachowanie się ciśnienia rozkurczowego oraz zwiększenie częstości tętna o ponad 16/min. Badanie to służy wykluczeniu niedociśnienia ortostatycznego i rozpoznaniu hipotonii samoistnej. Aby wykluczyć tymczasowe zmiany ciśnienia należy dokonać długoterminowego pomiaru ciśnienia krwi. Celem wykluczenia wtórnej hipotonii wymagane są dodatkowe środki diagnostyczne, stosowne do przyczyny.

TERAPIA

Leczenie hipotonii ma na celu doprowadzenie za niskiego ciśnienie krwi do normalnego poziomu. Często wystarczają takie środki jak zimne prysznice, ćwiczenia na świeżym powietrzu lub ćwiczenia stymulujące krążenie, przyjmowanie płynów w wystarczającej ilości.

LEKI PRZECIWKO NISKIEMU CIŚNIENIU KRWI

Wysoce skuteczne leki, które pobudzają współczulny układ nerwowy, należą do grupy sympatykomimetyków jak etylefryna lub dihydroergotamina. Ich skutkiem jest zwężenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi. Jednakże ich działanie nie jest wolne od skutków ubocznych takich jak kołatanie serca, drżenie i niepokój.

Przy leczeniu hipotonii należy zwracać uwagę na dobór leków, którego może dokonać wyłącznie lekarz. Miarodajny dla tego leczenia jest rodzaj dolegliwości, którym z reguły odpowiada właściwa przyczyna. Przy utrzymującym się stale za niskim ciśnieniu krwi, które występuje głównie w młodym wieku u szczupłych osób – na co mają wpływ przypuszczalnie takie czynniki jak: wrodzone predyspozycje do większej wiotkości ścian naczyń tętniczych, czynniki związane z pracą autonomicznego układu nerwowego czy błędnym działaniem systemu kontroli ciśnienia, a może nawet mała aktywność fizyczna – sensowna jest kombinacja leków, rehabilitacji oraz środków dietetycznych mających na celu trwałą stabilizację ciśnienia krwi.

LEKI HOMEOPATYCZNE NA NISKIE CIŚNIENIE KRWI

W zależności od rodzaju dolegliwości spowodowanych niskim ciśnieniem krwi stosować można również dobrze znane leki homeopatyczne uzyskane z głogu, kaktusa, sasanek czy naturalnego atramentu kałamarnicy.

Aby usyskać homeopatyczny środek z głogu (Crataegus), należy zalać dojrzałe, uprzednio zmiażdżone owoce alkoholem. Środek ten znajduje zastosowanie w leczeniu zarówno zbyt wysokiego, jak również zbyt niskiego ciśnienie krwi, kołatania i zbyt szybkiego bicia serca. Głóg stosuje się w potencji od D2 do D12. Lerkarstwo nie ma skutków ubocznych. Jeśli istnieją silne wahania ciśnienia krwi, należy to wyjaśnić przed rozpoczęciem leczenia, aby wykluczyć ewentualne schorzenia pierwotne. Dziennie należy przyjmować pięć globulek głogu o potencji D4 trzy razy dziennie albo o potencji D30 raz dziennie. Jeżeli występują ostre objawy chorobowe, można przyjąć dawkę dodatkową. Środek ten może być stosowany przez dłuższy czas, zwłaszcza przez starszych pacjentów z niewydolnością serca. Czas leczenia i potencja preparatu powinny być omówione z homeopatą.

Zalecane jest połączenie głogu z arniką górską, gdyż arnika i głóg wzajemnie się uzupełniają. Jak twierdzi Stirnadel, arnika w małych dawkach działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, zwłaszcza na naczynia wieńcowe, ponadto regulująco i przeciwskurczowo. Poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych polepsza się dokrwienie, zwłaszcza mięśnia sercowego. Połączenie głogu i arniki górskiej ma zastosowanie przy zaburzeniach sercowo- -naczyniowych, słabości serca w podeszłym wieku, niezaawansowanej niewydolności sercowej, zaburzeniach rytmu serca i nieprawidłowości ciśnienia krwi.

KAKTUS WIELKOKWIATOWY

Kaktus wielkokwiatowy jest rośliną z rodziny kaktusów Ameryki Środkowej, znany jest również pod nazwą „królowa nocy”. Zawiera m.in. flawonoidy, glikozydy i żywice. Do celów homeopatycznych wykorzystywane są jej pędy i kwiaty zalane alkoholem. Tak otrzymana nalewka jest roztworem macierzystym, który jest wielokrotnie rozcieńczany i dynamizowany poprzez energiczne wstrząsanie, co umożliwia ostatecznie osiągnięcie właściwości terapeutycznych leku. Kaktus wielkokwiatowy podobny jest w swoim działaniu do glikozydów naparstnicy, przy czym jest o wiele łagodniejszy, zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego nie przedłużając czasu trwania skurczu. Ponadto działa przeciwskurczowo na naczynia wieńcowe, a więc zwiększa przepływ krwi do serca i reguluje krążenie krwi.

Atrament kałamarnicy, bogaty w melaninę, używany nie tylko do uzyskania barwników, ale także do homeopatycznych monoterapii, znajduje zastosowanie przy leczeniu słabego krwioobiegu i niskiego ciśnienia krwi. Homeopatyczne remedium pozyskane jest z zasuszonego atramentu kałamarnicy. Typowe potencje, to D6 – D12.

Na pytania odpowiada dr Marian Znorowski tel.: 08131/729440; 089/9579500; Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Czytaj więcej…

Zrozumiałem

 

Polityka cookies

Przeglądarki internetowe domyślnie dopuszczają umieszczanie plików „cookies/ciasteczek”, czyli informacji zapisywanych na urządzeniach „komputerowych” użytkowników.

Ustawienia przeglądarek internetowych mogą zostać zmienione tak, aby blokować automatyczną obsługę plików „cookies/ciasteczek” lub informować o próbach ich każdorazowego przesłania do urządzenia wykorzystywanego przez użytkownika. W celu skonfigurowania opcji swojego urządzenia w zakresie wyrażenia zgody na zapisywanie plików cookies oraz określenia zakresu zapisywanych cookies możesz zmienić ustawienia wykorzystywanej przez Ciebie przeglądarki internetowej. O zarządzaniu plikami Cookies w poszczególnych przeglądarkach można znaleźć informacje na stronach:
•    Internet Explorer: http://support.microsoft.com/kb/196955/pl
•    Firefox: http://support.mozilla.org/pl/kb/ciasteczka
•    Chrome: http://support.google.com/chrome/bin/answer.py?hl=pl&answer=95647
•    Opera: http://help.opera.com/Linux/12.10/pl/cookies.html
•    Safari: http://support.apple.com/kb/HT1677?viewlocale=pl_PL&locale=pl_PL
W ramach naszych stron i serwisów internetowych wykorzystujemy następujące rodzaje plików cookies:
a)    pliki cookies przechowujące identyfikator sesji, który jest niezbędny do przechowania informacji o fakcie bycia zalogowanym w serwisie lub wypełnienia formularza;
b)    count – cookie służące do zliczania ilości odwiedzin na stronie;
c)    NID, PREF – Google Maps dostarczający interaktywne rozwiązania w zakresie map, które umożliwia podmiotom publikującym treści na dołączanie do ich stron dopasowanych do sytuacji interaktywnych map,
d)    Cookie Google Analytics;
e)    cookie dotyczące ustawień okna przeglądarki;

W przypadku, gdy użytkownik nie dokonana zmiany domyślnych ustawień przeglądarki internetowej w zakresie ustawień cookies, pliki te będą zamieszczone w urządzeniu końcowym użytkownika. Wyłączenie lub zmiana domyślnych ustawień plików cookies może spowodować utrudnienia w korzystaniu z niektórych naszych stron i serwisów internetowych.